‘Maar waar is dan die Paul Sanders gebleven, van wie ik zulke aardige stukjes in de leggers van Het Parool vond?’ noteerde Max Arian in 1995 in De Groene Amsterdammer. De man op wie hij doelde was de Joodse kunstcriticus, componist, verzetsman en Amerika-correspondent Paul F. Sanders (1891-1986). Het citaat is kenmerkend voor Sanders’ plaats in het vaderlands geheugen: hij is slechts nog bij weinigen bekend. Dat komt misschien doordat de Amsterdammer Sanders in 1947 naar de Verenigde Staten emigreerde en niet meer terugkeerde. Maar terecht is het niet. Paul Sanders was een duizendpoot met een groot netwerk, een sociaaldemocraat met visionaire gaven, een begaafd journalist én kunstenaar. Verzet tegen onrecht – fascisme, racisme, kolonialisme – loopt als een rode draad door zijn lange leven. Met Paul Sanders zien we hoe de twintigste eeuw zich ontvouwde en begrijpen we waarom dit tijdperk zulke ongekende hoogte- en dieptepunten opleverde.
Het onderzoek wordt mogelijk gemaakt door het Jaap Harten Fonds. Verwacht verschijningsjaar van de biografie is 2025.